Een burn-out komt nooit over nacht
Een burn-out komt nooit over nacht. Je hebt vaak al een lange weg achter de rug. Een weg die sporen achter heeft gelaten op je pad, maar jij hebt ze niet opgemerkt.
De eerste 3 fases – je hebt last van stressklachten
De eerste fase is dat je regelmatig last hebt van vermoeidheidsklachten. Je merkt dat je weinig puf hebt, minder energie dan anders en dat het je wat zwaarder valt om je dingen te doen. Met een avond of een weekendje rust herstel je wel weer en als je eventjes aan je vermoeidheid toegeeft en het rustig aan doet, knap je ook al gauw weer op.
In de tweede fase raak je overbelast. Je geeft je vermoeidheid geen gehoor en gaat gewoon nog even door. Dat kan ook wel want het lukt je allemaal nog best. Je merkt wel dat je bijna altijd wel moe bent, je krijgt ook sneller last van bijvoorbeeld hoofdpijn of rugpijn en je hebt niet meer zo veel zin in gezellige afspraken. Leuke dingen in je vrije tijd ervaar je al gauw als ‘gedoe’.
In de derde fase krijg je steeds meer last van stressklachten. De lichamelijke signalen worden meer en zijn sterker aanwezig. Je begint slecht te slapen en je lontje wordt steeds korter. Aan een avond rust heb je al lang niet meer genoeg. Zelfs een weekend helpt niet echt. Maar het gaat nog wel. Tijdens je vakantie ben je toch weer behoorlijk opgeknapt. Het zal allemaal wel loslopen. Je gaat wel direct weer door waar je gebleven was. Na 1 dag werken lijkt de vakantie alweer ver geleden.
Het eerste kantelpunt – overspannenheid
Dan bereik je vaak het eerste kantelpunt. Je stress-systeem veranderd op dit punt namelijk en is uit balans. Je maakt continu teveel stresshormonen aan. Terwijl je slecht slaapt voel je je ook te onrustig om niets te doen. Je verwart die onrust misschien zelfs met energie. Het lukt je nauwelijks nog om uit die actiemodus te stappen.
Dit te hoge stressniveau zet je lijf nu weg als ‘nieuw normaal’. De neerwaartse spiraal zet in. Je begint de overgang te maken naar chronische stress, zonder dat je het zelf goed doorhebt. Je merkt wel op dat herstellen steeds lastiger wordt en dat je je bijna nooit meer fit en vol energie voelt. Ook niet na een vakantie. Je hebt de fase van overspannenheid bereikt.
Van overspannenheid naar burn-out
Als je op dit punt nog steeds niet ‘wakker’ wordt dan steven je af op een burn-out af. Je reserves zijn niet alleen op, maar het lijkt haast bodemloos. Je lijf zit dusdanig in de min dat het geen nieuwe reserves meer kan opbouwen. Je krijgt steeds meer last van lichamelijke gebreken. Je voelt je erg onrustig, bent overprikkeld en kunt niets meer hebben. Alles wordt teveel. Je weet niet meer wat leuk is en je kunt nergens meer ontspanning vinden.
Je reserves zijn opgebrand.
Nu moet je gaan remmen. Je kunt niet meer anders. Soms val je van het ene op het andere moment letterlijk en figuurlijk uit. Je reserves zijn op – er is niets meer om op terug te vallen.
Je moet bij nul beginnen om weer op te bouwen. Dit proces vraagt om veel tijd, geduld en een nieuwe manier van doen. Dat is onwennig en vaak ook beangstigend. De kaders waarin je je de afgelopen jaren hebt beweegt zijn niet langer passend. Je voelt je daarbij ook nog eens ontzettend kwetsbaar. Lichamelijk voelt het zwaar, maar geestelijk nog zwaarder. Onzekerheid is een gevoel dat je dagelijkse begeleider wordt.
1 van de eerste stappen is om te leren hulp te gaan vragen. Te leren dat je niet altijd alles alleen hoeft te doen. Je zult vanuit een soort overgave de touwtjes rustig aan terug moeten leren pakken. Stap voor stap!
Ben jij bang dat je op weg bent naar overspannenheid? Merk je dat je stressklachten hebt en wil je voorkomen dat het erger wordt? Weet dat veel werkgevers in het kader van preventief ziekteverzuim bereid zijn aan de kosten van een coachtraject bij te dragen. Durf te vragen! Heb je hulp nodig? Laat het me weten.
Ken jezelf – leef vol vertrouwen!
Recent Comments